Muzeum Nikifora w Krynicy

Muzeum Nikifora w Krynicy – Zdroju. A kim był Nikifor Krynicki?

Muzeum Nikifora w Krynicy – Zdroju znajdziecie w willi Romanówka tuż obok słynnego deptaka pełnego turystów, kuracjuszy i najładniejszych zabytków miasta. Natomiast sam Nikifor Krynicki nazywał się naprawdę Epifaniusz Drowniak. Był on malarzem prymitywistą, samoukiem.

Urodził się w roku 1895. Za życia przez długi czas niedoceniany, traktowany jako osoba niezbyt inteligentna mieszkał w nędzy i samotnie. Pierwszą znaną osobą, która zauważyła jego talent był ukraiński malarz Roman Turyn w latach trzydziestych ubiegłego stulecia.

Ponieważ Nikifor był Łemkiem. Na skutek akcji „Wisła” w 1947 przymusowo wysiedlano go trzy razy na Ziemie Odzyskane. On za każdym razem na piechotę wracał do Krynicy, gdzie w końcu pozwolono mu pozostać na stałe. Dzięki staraniom małżeństwa Banachów pierwsza publiczna wystawa prac Nikifora miała miejsce w Warszawie w roku 1949. Około dziesięć lat później w Paryżu, Amsterdamie, Brukseli i jeszcze kilku innych miastach Europy. W latach starości opiekował się nim Marian Włosiński także artysta malarz. Nikifor zmarł na gruźlicę w roku 1968 w Foluszu koło Jasła. Co ciekawe czasami podpisywał swoje dzieła słowem Matejko, chciał bowiem zostać Matejką Krynicy.

O życiu artysty opowiada między innymi film „Mój Nikifor” z roku 2004 w reżyserii Krzysztofa Krauze i Joanny Kos – Krauze ze świetną kreacją Krystyny Feldman.

Co można zobaczyć na wystawie?

Twórczość Nikifora Krynickiego obejmuje około 40 tysięcy dzieł. Były to głównie autoportrety, a także niewielkie obrazki prezentujące cerkwie, wille i inne zabytki z okolic Krynicy – Zdroju. Na wystawie muzealnej zobaczymy bardzo niewielką ich część. Około 80 sztuk. Wiele z nich ma wielkość zeszytowej kartki. Bowiem właśnie w zeszytach Nikifor często malował i rysował.

Willa Romanówka jest jednym z oddziałów Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu. Sam budynek to dawny pensjonat wypoczynkowy wybudowany w drugiej połowie dziewiętnastego stulecia. Jest konstrukcji zrębowej oszalowany deskami. Co ciekawe kiedyś stał w zupełnie innym miejscu. W roku 1990 przeszedł gruntowny remont.

Jeśli wrócimy do tematu obrazów w muzeum to sporo ich powstało w latach 20-tych i 30-tych dwudziestego wieku. Przede wszystkim akwarele. Chociaż czasem posługiwał się też kredkami lub gwaszem. Przedstawiają kościoły, cerkwie, stacje kolejowe, a także autoportrety i sceny wojskowe. Osobistych rzeczy malarza nie ma tu zbyt wiele.

Muzeum raz po raz prezentuje też wystawy czasowe innych artystów z okolicy.

Co w pobliżu?

W Krynicy jest wiele pięknych miejsc do zwiedzania. W centrum, a więc niemal po sąsiedzku można wybrać się między innymi do Muzeum Zabawek albo na Górę Parkową z Ogrodem Żywiołów. Warto też wejść do zdrojowego kościoła.