Kościół Pokoju w Świdnicy – zabytek UNESCO

Kościół Pokoju w Świdnicy – największa drewniana świątynia barokowa w Europie

Kościół Pokoju w Świdnicy należy do najważniejszych zabytków architektury świata. Fakt ten potwierdza także wpisanie go na listę światowego dziedzictwa UNESCO w roku 2001. Podobna, niemal bliźniacza budowla stoi całkiem niedaleko stąd. Oczywiście chodzi o Kościół Pokoju w Jaworze, który opisujemy w osobnym artykule. Natomiast trzeci znajdujący się niegdyś w Głogowie niestety już nie istnieje. Piękny zabytek świdnicki jest największą w Europie drewnianą świątynią barokową. Należy do protestantów, a ściślej do Kościoła Ewangelicko – Augsburskiego.

Skąd nazwa „Kościół Pokoju”?

W latach 1618 – 1648 na Śląsku toczyła się wojna trzydziestoletnia pomiędzy wyznawcami Kościoła Katolickiego i protestantami. Dokładniej pomiędzy krajami, w których rządzili katoliccy i protestanccy władcy. Niestety konflikt pochłonął wiele ofiar po obu stronach. W październiku 1648 został podpisany traktat westfalski. Jednym z jego owoców miało być zaprzestanie wszelkich działań wojennych dotyczących spraw religijnych.

Katolicki cesarz Ferdynand III (z rodu Habsburgów) władający wówczas na Śląsku wyraził zgodę na wzniesienie świątyń protestanckich. Jednocześnie nakazał zwrot katolikom wszystkich kościołów, które ewangelicy przejęli na własny użytek.

Nowa świątynia protestancka musiała powstać poza centrum miasta. Kamień węgielny został wmurowany w roku 1656. Projektem zajął się architekt z Wrocławia – Albrecht von Sabisch. Natomiast wiele prac w drewnie wykonał cieśla Andreas Kaemper. W budowie uczestniczyli zarówno chłopi jak też rzemieślnicy, mieszczanie i szlachta. Pierwsze nabożeństwo odbyło się po 10 miesiącach od rozpoczęcia prac w roku 1657. Od tego czasu miejsce nawiedzali wybitni przedstawiciele władz. Między innymi niemiecki kanclerz Helmut Kohl, a także szwedzka para królewska  – Karol XVI Gustaw z żoną Sylwią.

Architektura i wystrój

Na zewnątrz świątynia jest „taka sobie”. Jeśli ktoś nie wie co znajduje się wewnątrz może kościoła nawet nie zauważyć i obok przejść obojętnie. Natomiast w środku dostaniecie dosłownie oczopląsu od bogactwa zdobień, wspaniałych arcydzieł malarskich, rzeźbiarskich.

Szachulcowy szkielet został wypełniony masą z gliny i słomy. Świątynia stoi na planie krzyża greckiego czyli o równych ramionach. Obok budowli centralnej stoją także Hala Ślubów, Hala Zmarłych, Hala Polna i Hala Chrztów. Kościół ma 44 metry długości i ponad 30 metrów szerokości. Kiedy spojrzycie w górę zobaczycie aż 4 piętra empor (balkonów).  Wewnątrz mogło się pomieścić ponad 7 tysięcy osób, w tym nawet aż 3 tysiące na miejscach siedzących.

Do najcenniejszych i najpiękniejszych elementów wyposażenia należą barokowa ambona i ołtarz główny. Jedno i drugie stworzył w osiemnastym wieku Gotfried August Hoffman. Warto również spojrzeć na organy, lożę Hochbergów, a także mnóstwo wszechobecnych malowideł i rzeźb.

Dzwonnica stoi jako osobny budynek.

Kościół & film: własne