Sanktuarium św Gemmy w Lukce

Lukka słynie z murów obronnych, średniowiecznych wież i muzyki Pucciniego, ale ma także bardziej duchowe oblicze. To tutaj żyła i zmarła święta Gemma Galgani – jedna z najbardziej niezwykłych mistyczek przełomu XIX i XX wieku. Choć poza Włochami jest postacią dość mało znaną, tutaj cieszy się ogromnym kultem. Sanktuarium św gemmy w Lukce to miejsce, które warto odwiedzić.

Kim była święta Gemma?

Gemma Galgani urodziła się w 1878 roku na obrzeżach Lukki w ubogiej, wielodzietnej rodzinie. Od dzieciństwa odznaczała się niezwykłą wrażliwością i głęboką duchowością. Chorowała, cierpiała, a jednocześnie doświadczała mistycznych wizji i – według świadectw – nosiła na ciele stygmaty Męki Pańskiej. Zmarła bardzo młodo, bo w wieku zaledwie 25 lat, w 1903 roku.

Jej krótki, intensywny życiorys i świadectwa bliskich sprawiły, że szybko zaczęto mówić o niej jako o „córce cierpienia”, a także „oblubienicy Ukrzyżowanego”. W 1940 roku została kanonizowana przez papieża Piusa XII.

Sanktuarium św Gemmy w Lukce – historia i architektura

Po śmierci Gemmy jej grób zaczął przyciągać pielgrzymów. W latach 30 XX wieku podjęto decyzję o budowie nowego kościoła poświęconego mistyczce. Wzniesiono go w dzielnicy Fornaci, niedaleko centrum Lukki.

Sanktuarium zaprojektowano w stylu neoromańskim, z elementami nawiązującymi do lokalnej tradycji toskańskiej. Elewacja z jasnego kamienia, prosta bryła i elegancka rozeta nad portalem nadają świątyni skromnego, a jednocześnie majestatycznego charakteru.

Wnętrze jest jasne, przestronne, ale pełne symboliki.  Doczesne szczątki św. Gemmy spoczywają pod ołtarzem głównym świątyni. Ołtarz ten otaczają marmurowe dekoracje i mozaiki, przedstawiające sceny z życia mistyczki. Nad całością góruje monumentalna kopuła, wpuszczająca do środka dużo światła – symboliczny znak łaski.

W sanktuarium znajdują się także pamiątki związane z życiem świętej: osobiste przedmioty, fragmenty jej pism oraz obrazy ukazujące jej duchowe doświadczenia. To miejsce emanuje ciszą i spokojem, kontrastując z gwarliwymi ulicami Lukki.

Do najcenniejszych elementów wyposażenia kościoła należą też groby opiekunów duchowych Dziewicy z Lukki: o. Germano i bp. Volpiego.

Inne kościelne skarby Lukki

Choć sanktuarium świętej Gemmy jest wyjątkowe, Lukka słynie również z innych świątyń, które same w sobie są jeszcze większymi arcydziełami sztuki. Są to między innymi San Michele in Foro czyli bazylika św. Michała Archanioła z XI wieku, stojąca na miejscu dawnego rzymskiego forum. Jej fasada to prawdziwy kamienny spektakl: rzędy kolumienek, misterne zdobienia i ogromna figura św. Michała Archanioła na szczycie. To jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc w mieście. Jest tu również Katedra św. Marcina (San Martino) – monumentalna budowla, której początki sięgają XI wieku. Fasada przypomina misterną koronkę z marmuru, a w środku kryje się bezcenny skarb: krucyfiks Volto Santo, według legendy wyrzeźbiony przez samego Nikodema. To jeden z najważniejszych obiektów kultu w całej Toskanii.

Sanktuarium św Gemmy w Lukce – dlaczego warto tu zajrzeć?

Odwiedzenie sanktuarium świętej Gemmy to spotkanie z mniej znaną, ale niezwykle poruszającą historią. To miejsce pokazuje, że Lukka to nie tylko zabytki i sztuka, ale również duchowość, która wciąż żyje w codzienności mieszkańców.

Spacerując po mieście, można przejść od potężnych murów obronnych, przez tętniące życiem Piazza dell’Anfiteatro, aż po spokojne wnętrze sanktuarium – i poczuć, jak wiele twarzy ma ta niezwykła toskańska perła.

Foto: własne