Katedra w Sienie – Włochy

Katedra w Sienie pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, znana jest jako Duomo di Siena. To jedno z najbardziej imponujących dzieł gotyku włoskiego. Gdy wychodzimy na plac przed świątynią, od razu uderza nas niezwykła fasada: biel i czerń marmuru, przeplatane różem, złoceniami i misterną rzeźbą. Jak bajkowa księga wyrzeźbiona w kamieniu – każda figura i detal opowiadają własną historię.

Katedra w Sienie – ambicje i niedokończony sen

Pierwsze prace nad katedrą rozpoczęły się w XII wieku. Budowla miała być nie tylko miejscem kultu, ale także symbolem potęgi i bogactwa Sieny, która rywalizowała wtedy z Florencją. W XIII i XIV wieku świątynia była stopniowo rozbudowywana, a władze miasta postanowiły nawet uczynić ją największą katedrą świata.

Planowano dobudowanie nowej, ogromnej nawy poprzecznej – tzw. Duomo Nuovo. Niestety, ambitne plany przerwała epidemia dżumy w 1348 roku, która niemal wyludniła miasto. Do dziś zachowały się fragmenty tej niedokończonej konstrukcji – monumentalne mury stoją obok katedry jak świadectwo dawnych marzeń i dramatów historii.

Fasada i wnętrze – Biblia wykuta w marmurze

Przed wejściem warto zatrzymać się i spojrzeć na fasadę. To prawdziwe arcydzieło projektowane przez Giovanniego Pisana i innych mistrzów. Zobaczymy tu rzesze proroków, apostołów, zwierząt i rozet, a także bogate mozaiki lśniące w słońcu. To swoista Biblia dla niepiśmiennych – każdy mógł tu znaleźć opowieść w kamieniu.

Kiedy wchodzimy do środka, od razu uderza nas niezwykły efekt: czarno-białe pasy marmuru zdobiące ściany i kolumny. To nie przypadek, ponieważ barwy nawiązują do herbu Sieny. Sklepienia zdobią gwiazdy na błękitnym tle, a monumentalne kolumny prowadzą wzrok ku ołtarzowi. Wielkie wrażenie robi ogromna liczba rzeźb, obrazów i innych dekoracji.

Wielkim skarbem wnętrza jest też posadzka – unikalne dzieło sztuki, tworzone przez setki lat. Z ponad 50 marmurowych paneli wyłaniają się sceny biblijne, alegorie i symbole. To jak wielki, kamienny dywan, po którym stąpali pielgrzymi od średniowiecza. Wielu historyków sztuki nazywa ją „najpiękniejszą podłogą świata”

W katedrze znajdziemy dzieła największych mistrzów epoki. Wśród nich wyróżnia się ambona autorstwa Nicola Pisano (XIII w.) – prawdziwa perła gotyckiej rzeźby. Na jej płaskorzeźbach widzimy sceny z życia Chrystusa, pełne dynamiki i szczegółów. Jest też Biblioteka Piccolominich – bajecznie kolorowe pomieszczenie, ozdobione freskami Pinturicchia, przedstawiającymi życie papieża Piusa II. Tu znajdziemy także pięknie iluminowane manuskrypty, które przenoszą nas w świat dawnej sztuki książki. Godna osobnej uwagi jest również Kaplica św. Jana Chrzciciela – miejsce, gdzie można podziwiać rzeźbę świętego autorstwa Donatella.

Dodajmy jeszcze, że w katedrze swoje ślady zostawili Michał Anioł (rzeźby dla kaplicy Piccolominich) i Bernini (ołtarz św. Katarzyny z relikwiami świętej). To prawdziwa galeria sztuki renesansowej i barokowej.

Katedra i mieszkańcy – centrum życia duchowego i wspólnotowego

Podobnie jak bazylika św. Dominika, katedra nie jest tylko zabytkiem. To serce duchowe miasta. To tutaj odbywają się uroczyste msze związane z najważniejszymi świętami, a także obrzędy kontrad – każda dzielnica ma swoje chwile, gdy przychodzi tu ze sztandarami, modlitwą i dziękczynieniem.

Podczas Palio di Siena zwycięska kontrada składa w katedrze hołd Matce Boskiej – patronce miasta. W ten sposób katedra staje się miejscem, gdzie tradycja, wiara i codzienne życie mieszkańców splatają się w jedno.

Katedra w Sienie nie jest zwykłą świątynią – to marmurowa opowieść o wierze, ambicji i historii miasta. Każdy detal, od mozaik na fasadzie po posadzkę w środku, mówi o dążeniu Sieny do piękna i wielkości. Spacerując po jej wnętrzach, możemy poczuć nie tylko ducha średniowiecza, ale też dumę mieszkańców, którzy od wieków patrzą na nią jak na swoją marmurową koronę.

Katedra w Sienie – bilety i wejście

Zwiedzanie wnętrza katedry, kaplicy, biblioteki Piccolominich i także innych tutejszych pomieszczeń, w tym również baptysterium, krypty i muzeum wymaga biletu. Dostępne są one w różnych opcjach i cenach zależnie od tego, ile miejsc chce się zobaczyć. Natomiast specjalna trasa z dostępem do dachów, balkonów i punktów widokowych zazwyczaj wymaga oddzielnego biletu.

Trzeba wiedzieć, że katedra bywa bardzo zatłoczona, zwłaszcza w sezonie turystycznym (wiosna–lato–wczesna jesień). Każdy musi nastawić się na długie kolejki do wejścia, i do kasy biletowej, i do kontroli wejścia. Dobrym pomysłem jest przyjście zaraz po otwarciu (albo jeszcze przed) lub późnym popołudniem, by uniknąć szczytów turystycznych.

W niektóre dni (np. święta, niedziele) katedra otwiera się później ze względu na msze rano, co skraca czas dostępności dla turystów.