Sanktuarium na Górze Świętej Anny

Sanktuarium na Górze Świętej Anny – ważnie miejsce dla Śląska

Sanktuarium na Górze Świętej Anny jest jednym z najważniejszych ośrodków kultu religijnego. Nie tylko dla Opolszczyzny ale także całego Górnego Śląska. Pielgrzymi przybywają tu nie (jak to zwykle bywa) do Matki Bożej ale zgodnie z nazwą miejsca do Świętej Anny. Czyli babci Pana Jezusa i Matki Maryi. Jej figurka z drewna lipowego nazywana Święta Anna Samotrzecia znajduje się w centralnym miejscu tutejszego ołtarza. Pochodzi prawdopodobnie z roku 1480. Ma 54 centymetrów wysokości. Na lewym ramieniu trzyma Maryję, a na prawym Jezusa. Wewnątrz rzeźby według wierzeń znajdują się relikwie tej świętej.

Przybyła w to miejsce na początku siedemnastego stulecia i od niej wzięła nazwę nie tylko bazylika, ale też wzniesienie wcześniej nazywane Górą Świętego Jerzego. Nie ma jednakże udokumentowanych źródeł na temat wcześniejszych losów statuetki ani skąd dokładnie pochodzi.

Kościół i franciszkanie

Bazylika mniejsza na Górze Świętej Anny posiada ten tytuł od roku 1980. Pierwotnie powstała w stylu gotyckim w piętnastym stuleciu. Po przebudowach jakie miały miejsce w latach 1665, 1781, a także 1957 – 63 reprezentuje barok (niektóre źródła podają, że neobarok). Znajduje się na liście Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Świątynia jest bardzo piękna, bogato zdobiona (jak to zwykle bywa w baroku), ale raczej mała, jednonawowa. Na zewnątrz rzuca się w oczy duża ilość schodów, które trzeba pokonać aby tu wejść. Niestety nie jest to dobre miejsce dla osób z problemem chodzenia. Od 1868 roku nad budynkiem góruje wieża zegarowa.

W roku 1655 zaczęli w tym miejscu posługiwać franciszkanie. Początkowo mieszkali w małym klasztorze drewnianym. Wkrótce rozpoczęli prace nad rozbudową i klasztoru i kościoła. Fundatorem dzieła był hrabia Melchior Ferdynand de Gaschin. Jednakże murowany dom dla zakonników pojawił się dopiero około sto lat później. W dziewiętnastym stuleciu dwukrotnie musieli oni opuszczać to miejsce na skutek przymusowych wysiedleń. Natomiast w wieku dwudziestym franciszkanie z Góry Świętej Anny wyrzuceni zostali w czasie II wojny światowej.

Oprócz głównego kościoła na wschodnim stoku Góry Świętej Anny stoją 33 kalwaryjne kaplice, które powstały w latach 1700 – 1709 z inicjatywy kolejnego hrabiego – Jerzego Adama Gaschin. Ich projekt przygotował opolski architekt Domenico Signo. Z biegiem czasu były kilkakrotnie remontowane i przebudowywane. Niektóre zostały zburzone, a na ich miejscu pojawiły się nowsze. Niedaleko kościoła od początku dwudziestego wieku stoi też grota lurdzka.

Prawdziwy ruch pielgrzymkowy zaczął się pod koniec osiemnastego stulecia i trwa do dziś. W 1983 roku odwiedził to miejsce papież Jan Paweł II.