Babia Góra - Królowa Beskidów (1725 m.n.p.m.)

Babia Góra – najwyższa w Beskidach

Babia Góra jest masywem w Beskidach Zachodnich. Dokładniej pisząc należy do Beskidu Żywieckiego. Znajdziecie ją pomiędzy przełęczami Jałowiecka Północna i Krowiarki. Najwyższy szczyt – Diablak wznosi się 1725 metrów nad poziom morza. Wzniesienie to zalicza się do Korony Gór Polski. O Babiej Górze niektórzy mówią Królowa Beskidów. Jej stoki ponad okolicę wznoszą się 900 – 1100 metrów. Wyższe w Polsce są tylko Tatry. Chociaż względem podnóża więcej wznosi się Śnieżka (1602 m.n.p.m.) w Sudetach. Zbocza północne są strome, południowe łagodniejsze. Natomiast w pobliżu wierzchołka zobaczycie największe w Beskidach Zachodnich rumowisko skalne. Ciekawostką są także jeziorka osuwiskowe.

Nad masywem góruje nie tylko wspomniany wyżej Diablak, ale też Mała Babia Góra (1517 m.n.p.m.) i sporo innych mniej znanych wierzchołków, między innymi Gówniak (tak, taka nazwa, to nie błąd! – 1617 m.n.p.m.), Niższy Cyl (1490 m.n.p.m.) i Sokolica (1367 m.n.p.m.). Prócz tego liczne przełęcze. Jest to szczy graniczny można nań wejść także od strony słowackiej. Przechodzi tędy Wielki Europejski Dział Wodny, a więc spływające stąd rzeki zmierzają nie tylko do Bałtyku. Najbardziej znaną miejscowością w pobliżu Babiej jest Zawoja.

Babiogórski Park Narodowy

Tutejsza przyroda chroniona jest dzięki Babiogórskiemu Parkowi Narodowemu. Powstał on w roku 1954. Natomiast walory miejsca docenili też eksperci UNESCO, którzy w roku 1977 wpisali to miejsce na listę światowego rezerwatu biosfery. Doliczono się 105 gatunków ptaków. Spośród ssaków należy uważać na niedźwiedzie. Fruwają też tu i ówdzie rzadko spotykane owady. Szata roślinna ma typowy układ roślinności górskiej. A więc regiel dolny, regiel górny, kosodrzewina i piętro alpejskie. Znajdziecie tu stanowiska okrzynu jeleniego (symbol BPN) i rogownicy alpejskiej. Prócz tego mnóstwo innych chronionych gatunków.

Turystyka na Babiej Górze

Na Diablak prowadzi kilka szlaków znakowanych

czerwony – Główny Szlak Beskidzki od schroniska na Markowych Szczawinach (około półtorej godziny)

czerwony – Główny Szlak Beskidzki z przełęczy Krowiarki (około 2 i pół godziny)

zielony – z Przełęczy Jałowieckiej (około 2 i pół godziny)

zielony – z Kiczor (ponad 2 i pół godziny)

żółty – z Markowych Szczawin przez Perć Akademików (ponad 1 godzinę)

żółty – słowacki ze Slanej Vody (ponad 3 i pół godziny)

czerwony – słowacki z Orawskiej Półgóry (3 i pół godziny) na Małą Babią później niebieskim.

Za najtrudniejszy uchodzi odcinek nazwany Percią Akademików z klamrami i łańcuchami (nie wszyscy to lubią), a najmniej forsowny jest z przełęczy Krowiarki. Babia Góra słynie z bardzo kapryśnej zmiennej pogody. Latem pojawiają się gwałtowne burze, a zimą lawiny i huragany śnieżne. Dlatego przed wymarszem koniecznie zapoznajcie się się z aktualnymi prognozami.

Schronisko na Markowych Szczawinach

Stoi na wysokości 1180 metrów. Jego początki sięgają roku 1906. Kilkakrotnie było rozbudowywane. Rozebrane zostało w roku 2007. Na jego miejscu stoi dziś inne nowoczesne na 40 miejsc. Obok jest dyżurka GOPR.